Toen ik begin dit voorjaar door de Welkoop struinde,stuitte ik op een zakje bosaardbeitjes zaad.
Bosaardbeitjes zijn een jeugdsentiment van mij. In de zomervakantie gingen we altijd op vakantie naar de bergen om te wandelen. Als kind vond ik dat verschrikkelijk, ik wilde veel liever spelen op de camping. Om er nog iets van te maken waren we altijd aan het speuren naar 'eten'. Bramen, frambozen of...heerlijke zoete kleine bosaardbeitjes.
Dit zakje moest ik dus meenemen en ik heb ze al vroeg in het voorjaar (binnen) uitgezaaid. Er kwamen wel mini blaadjes boven de grond maar toen heeft het een hele tijd stil gestaan. Eigenlijk had ik de hoop al opgegeven, het aardbeienseizoen was al ten einde, toen er toch van alles begon te groeien. En nu zit er daadwerkelijk 1 aardbeitje aan. Ik kan haast niet wachten om het te proeven, zou het echt zo smaken als ik mij herinner?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten