dinsdag 30 april 2013

I am not alone


Een paar dagen geleden had ik al het gevoel dat ik de grond op sommige stukken veel te makkelijk kon omwoelen. Deed ik het toen nog af met 'gaten van wortels' , ik weet inmiddels beter...dit is toch echt het werk van een levend wezen. Ook aan de zijkant van mijn kweektunnel zitten twee gaten in de grond, zoals konijnen vaak maken, alleen zonder de konijnenkeutels die er ook altijd veelvuldig bij in de buurt leggen (ik heb drie van die langoren in de tuin gehad, over konijnen weet ik veel). Maar wat is het dan wel?? Ik krijg al visioenen van een rat met een hele lange glibberige staart en 2 grote voortanden. Mijn zoon heeft het vandaag ook eens bekeken en is gelukkig tot de conclusie gekomen dat het gat te klein is voor een rat. Pfffffiew. Vooralsnog heb ik het gewoon maar laten zitten en met het spitten ben ik er maar een beetje uit de buurt gebleven. Beest blij en ik blij.


zaterdag 27 april 2013

Kweektunnel


Ik ben nog niet klaar met omspitten, als ik positief wil blijven dan zeg ik: 'het vordert'. Maar ondertussen ben ik op de stukjes die wel al klaar zijn begonnen met poten en zaaien. Dat vind ik de veel leukere kant van het hebben van een tuintje en bovendien kan het wel juni zijn voor ik alles klaar heb.
Dus ik heb er plantuitjes (boven op de grond zetten en even stevig aandraaien) en aardappels(met de ogen naar beneden) gepoot, Vorig jaar had ik Frieslanders. Die hadden ze niet bij de Welkoop dus dit jaar worden het Donald's Het deed mij denken aan Donald Duck en daarom heb ik ze meegenomen maar nu ik dit opschrijf krijg ik ook associaties met een verschrikkelijke hamburgerketen.
Last but not least heb ik voor het eerst een kweektunnel opgezet. Het was even hannesen met pvc buizen en grote stukken plastic maar hij staat er nu dan toch. Ik heb er diverse slasoorten, postelein, raapstelen en rode biet in gezaaid en daarna het plastic goed strak getrokken en de randen verzwaard met modder (tip van een medetuinder). Ik ben heel benieuwd....

maandag 22 april 2013

Mijn aart(d)svijand


Vorig jaar is mijn tuintje gefreesd Mede tuinders die mij zagen ploeteren, boden aan mijn lapje grond onder handen te nemen met een soort veredelde grasmaaier die ongeveer het zelfde doet alleen dan in de grond. Hij woelt de hele grond om en al het aanwezige onkruid wordt verhakseld
Het resultaat: een prachtige zwarte en losse grond. Maar dit jaar heb ik gemerkt dat dat wel een korte termijn gedachte is, want mijn tuin staat vol met kweek. En wat is het probleem met kweekgras? Nou, dat elk stukje wortel in staat is om opnieuw uit te groeien tot een nieuw stuk gras. Dus als je een tuin met veel kweek freest dan snij je alle wortels aan gort en woel je om. De perfecte basis om het jaar daarop de tuin helemaal over te nemen. Nou, daar probeer ik een stokje voor te steken. Ik woel de grond handmatig om en vervolgens loop ik de grond na op stengels; er zijn er echt heel erg veel...het gaat niet hard, dat omploegen.

zondag 21 april 2013

Vreselijke knagers???



Fanatiek ben ik begonnen aan mijn inhaalslag. Maar het gaat niet hard. Ik krijg die schep niet goed de grond in, hoe hard ik er ook op loop te stampen. Zou je net als bij messen ook botte scheppen hebben? Daarnaar moet ik toch eens informeren. Maar ik ben hier wat terughoudend in. Als de mannetjes doorhebben dat ik niet kan spitten, zijn ze gek genoeg om mijn tuin te gaan doen en dat zou ik toch wat te gek vinden.
In plaats van spitten, woel ik dus de grond om met een handschepje en een harkje, lekker aards op mijn knieën met mijn handen in de modder. Zo was ik van de week bezig en toen ontdekte ik gaten in de grond. Oh ... dacht ik. Familie knaag heeft zich gesetteld in mijn strookje grond ten midden van allerlei overheerlijk voedsel. Wat moet ik hier nu mee???? Gelukkig kwam niet lang daarna het normale denkvermogen weer terug. Ik had net de laatste stronken boerenkool verwijderd en de wortels daarvan laten een heel gangenstelsel achter...pffffieuw!!!


zondag 14 april 2013

Nieuw seizoen!


Eindelijk is de kou uit lucht en grond. Alle redenen die ik de afgelopen tijd had om niet naar de tuin te gaan zijn verdwenen en er bekruipt  me een gevoel van 'als je nu niet gaat.....'
Maar ik ben nu meer op mijn hoede, de beetje naïeve luchtigheid waarmee ik vorig jaar begon heeft nu plaats gemaakt voor herinneringen aan spierpijn, klei en heel veel onkruid.
Dus licht bevreesd maar toch ook wel nieuwsgierig kom ik vanmiddag het complex op lopen. Er zijn veel mensen in de weer met spitten en bemesten en ik word hartelijk begroet. De buurman vroeg zich al af waar ik bleef....  jeetje... Maar als ik even om me heen kijk, wordt het me duidelijk waarom mijn afwezigheid tot nu toe opgevallen is. Tussen alle stukjes zwart en aangeharkte grond is er nog een zooitje:...die van mij!