zaterdag 22 juni 2013

Allemaal kleine gaatjes

 
 
 
Dan weer te droog, nu weer veel te veel water, veel onkruid en soms onverklaarbare aandoeningen, ach en wee...... Mijn buurman en ik hebben ons daadwerkelijk afgevraagd waarom we dit onszelf aandoen.
Het mysterie met de gaatjes in de bladeren is voor mij opgelost. Het blijkt om de aardvlo te gaan. Gelukkig geen familie van die verschrikkelijke kriebelbeesten die onze huisdieren verzamelen.. Maar wel een diep donkerblauw kevertje van 2,5 mm die zich voedt met de vooral jonge bladeren waarin ze kleine gaatjes maken. Ze hebben een voorkeur voor familie van kruisachtigen. En om te bedenken welke planten tot deze familie behoren hoef ik alleen maar naar mijn eigen plantjes te kijken: Chinese kool, radijs, rucola, raapstelen, allemaal gaatjes.
Het schijnt dat ze een hekel hebben aan vocht en dan vanzelf verdwijnen maar dan komen de slakken weer.... zucht
 
In ieder geval heb ik van diverse groene blaadjes een heerlijke salade gemaakt:

 

Caesar Salad volgens Donna Hay
 
Ingrediënten: (2 personen)
 
Salade:
  • 4 plakjes stokbrood
  • 4 reepjes spek
  • ahorn siroop (gewone stroop werkt ook)
  • 2 heel zacht gekookte eieren
  • sla
  • Parmezaanse kaas
Dressing:
  • 1 ei
  • 2 ansjovis
  • 1/2 eetlepel Worcestershire saus
  • 1 eetlepel citroensap
  • 3/4 cup neutrale olie (druivenpit olie, zonnebloemolie kan ook)
  • zout en peper
Bereiding:
  • Bestrijk het stokbrood met olijfolie. Bestrijk de plakjes spek met ahornsiroop. Rooster beide in de oven op 160 C ongeveer 10 minuten. Het brood moet goudbruin zijn en de plakjes spek lekker knapperig.
  • Voor de dressing meng je alle ingrediënten behalve de olie doorelkaar. Voeg langzaam al kloppend met een garde de olie toe tot er een gebonden mayonaise ontstaat. Even proeven en eventueel op smaak brengen.
  •  De sla wassen en drogen. Op 2 bordjes schikken. Het ei door de helft snijden en boven op de sla leggen. De croutons en de plakjes spek erbij leggen. Drizzle de dressing erover heen  (wat is hiervoor het Nederlandse woord?) en afmaken met krullen Parmezaanse kaas.

Wij hebben het gegeten met gerookte eendenborst (was ik tegen aan gelopen in de AH) in plaats van spek. Erg lekker!! En hadden er gebakken aardappels bij, natuurlijk niet uit een pakje!

vrijdag 14 juni 2013

Rabarber en rabarbertaart






















Vorig jaar heb ik 2 rabarberplanten gekocht. In tegenstelling tot de andere mini's die je kan aanschaffen voor de tuin waren dit al hele planten. Toch hoorde ik van mijn buurman dat het wel 3 of 4 jaar kan duren voordat je ervan kan eten. En ik vrees dat hij gelijk begint te krijgen. Want als ik zie hoe dun de steeltjes nog maar zijn, wordt er ook dit jaar waarschijnlijk geen rabarber geoogst. Mijn hoop is gevestigd op volgend jaar.
In de andere plant is een prachtige bloem verschenen, dat had ik al gemeld. Roos (Het tuinhuisje van Roos Raak)  schreef me dat het verstandiger is om de bloem te verwijderen omdat de plant dan alle energie in de stengels kan stoppen. Maar ach, zo'n bloem is toch ook wel heel mooi.
Van gekochte rabarber heb ik het recept van Zilte Zee geprobeerd. Het is een klein beetje anders geworden maar de combinatie bladerdeeg, rabarber en mascarpone is hemels, vooral als de taart nog warm is, mmmmmmm


zondag 9 juni 2013

Droogte


Ik was van plan om vanmiddag naar de tuin te gaan maar zoonlief had een migraine aanval. Heel erg vervelend voor hem, maar ik heb dan ook een soort van huisarrest. In plaats daarvan heb ik naar de finale van Roland Garros gekeken,
Maar aan het begin van de avond klaarde de hoofdpijn wat op en toen ben ik toch maar even gegaan want er is de afgelopen 10 dagen geen druppel regen gevallen en volgens weeronline gaat het ook nog wel even duren. Ik had een knagend gevoel dat de plantjes het wel eens heel erg moeilijk zouden kunnen hebben.
Nou dat viel me eigenlijk reuze mee. Een paar aardbeienplantjes en een enkele tuinboon stonden er wat zielig bij. De rest had ogenschijnlijk nog nergens last van.
Ik ben een uur bezig geweest om alles van water te voorzien. Ik vroeg me daarbij af of ik de enige was want er was verder helemaal niemand op het complex , noch zag ik dat de planten bij de buren water hadden gehad. Maar ik ga in ieder geval met een gerust gevoel slapen.

donderdag 6 juni 2013

Zorgenkindjes


Het is ook elke keer wat met .... het weer natuurlijk. Was het nog anderhalve week geleden veeeeel te nat en te koud, nu loop ik eerst een half uur met een gieter te slepen om alle kleine, tere bloedjes van water te voorzien. En water komt hier uit de sloot middels een emmertje-werp-systeem en ik ben er nog niet erg goed in. Ik ben ook wat huiverig want ergens heb ik het idee dat ik mijn evenwicht verlies en achter de emmer aan ga.
Maar vanwege het betere weer heb ik besloten de plantjes in mijn kweektunnel te ontdoen van hun bescherming. Dit doe ik alleen maar omdat ik vind dat de plantjes eronder groot genoeg zijn om op eigen krachten verder te gaan, maar omdat ik dit nog niet gezien heb bij andere tuinders, heb ik maar besloten om het 'half'  te verwijderen..
Ik ben ook achter een nadeel gekomen aan mijn systeem om alles in een Excel schema te zetten. Je hebt er niets aan in de tuin. Je kan pas achteraf nakijken wat welk plantje is. Zo ben ik er net achter gekomen dat de raapstelen al pluk klaar zijn. Nu nog een recept...

maandag 3 juni 2013

Equisetum arvense


Ofwel 'heermoes'. Ik hoorde er voor het eerst over bij mijn broer in Zeist. Hij vertelde vorig jaar dat het de grootste nachtmerrie van zijn volkstuincomplex was. Ik dacht toen nog 'dat zal wel wat meevallen, een tuin vol kweek dat is echt pas ellende' maar daar ben ik inmiddels wel wat van teruggekomen. Vorig jaar bespeurde ik namelijk een aantal van deze staarten die zich ogenschijnlijk makkelijk deden verwijderen. Inmiddels zijn ze terug, met veel meer bovendien!. Vanavond heb ik me er helemaal op gestort en getracht de planten met zoveel mogelijk wortel te verwijderen maar dat is niet makkelijk. De plant breekt zo maar. En dan de wortels: blubberige, beweeglijke zwarte dingen, die met het blote oog bijna niet waar te nemen zijn. Pas als je met je hand in de aarde wroet heb je kans op succes.
Ik kreeg heimwee naar mijn gevecht met het kweek.

maandag 27 mei 2013

Mijn ik-schaam-mij-diep aardbeienveldje


Tijd!  Tijd is bij mij een schaars begrip. Maar moestuinen kosten tijd, ... veel tijd. En zo kan het dat ik eigenlijk een 'vergeten aardbeienveldje' heb. Vorig jaar heb ik de uitlopers van deze aardbeien verzameld (eerste stek, het dichtst bij de plant, want die is het sterkst) en op een ander stukje uitgeplant (niet dezelfde grond ervoor gebruiken) omdat ik van velen om me heen hoorde dat aardbeienplanten na hun derde levensjaar in productie af nemen en deze (overgenomen van mijn voorganger) stonden al een jaar of vijf/zes. Ik heb het ook gemerkt want ondanks dat er best wel veel vruchten af kwamen waren ze bij de buren veel groter (het gras is er ook altijd groener).
Afgelopen jaar heb ik het stukje niet geruimd, volgens mij had het iets te maken met heel veel regen  en dit jaar ben ik er, dankzij mijn strijd tegen kweek, niet aan toe gekomen. Het resultaat was dramatisch. Ik schaamde me ervoor na mijn buren toe: door het onkruid heen kon je nog net de aardbeienplantjes zien. dit weekend heb ik mijn zoon ingehuurd en hij heeft het enigszins gefatsoeneerd. Happy :-)!

woensdag 22 mei 2013

Moestuin: bloed, zweet en tranen??



Vanavond ben ik voor het eerst sinds een week weer naar de tuin geweest. En eerlijk gezegd, dat is op het randje van acceptabel in deze periode van het jaar. De regen van afgelopen dagen heeft mij thuis gehouden. Oké, eerste pinksterdag was hier redelijk (geen zon; ook geen regen!!) maar toen ben ik heerlijk wezen uitwaaien op Terschelling met zoon en hond!!!!
Terug naar de realiteit: het onkruid groeit harder dan de planten, diverse planten waren volledig vernietigd door.... zegt het maar, en dan kom je tijd te kort.
Dus ik ben er hard tegen aan gegaan. Ondertussen ging de wind liggen, de zon brak door, de hond was geobsedeerd door iets in mijn compost hoop en op de achtergrond hadden de eenden het erg druk Dat was het moment dat ik me realiseerde wat een rijkdom het is om hier bezig te mogen zijn
De foto is trouwens van mijn eerste aardbeienbloem. Het gaat nog niet super op mijn nieuw aangelegde aardbeienveldje.


maandag 20 mei 2013

Opkweekplantjes en aardpeer


Het moestuingebeuren vindt niet alleen in de tuin plaats. Ook thuis is het duidelijk aanwezig. Overal waar wat kan staan in de achtertuin ben ik met kleine plantjes en zaden in de weer. Ik behandel ze als zorgenkindjes. Hebben ze genoeg vocht, is het te koud, te warm, te vochtig, maar mijn grootste zorg is regulering. Hoe voorkom ik dat ik teveel plantjes in 1 keer  overbreng naar de moestuin en straks weer tegen 10 kroppen sla aankijk, die voordat ik het goed en wel realiseer,  doorschieten.
Een vriendin in Engeland raadde mij aardperen(Jerusalem Artichoke) aan. Mooi om te zien en lekker om te eten, vertelde zij mij. Op de markt heb ik er een aantal gekocht. Een deel ervan heb ik gebruikt voor een aardperensoep. die was verre van lekker. Maar mijn vertrouwen in haar is groot genoeg dat ik denk dat ik wel lekkere recepten kan vinden. De rest heb ik geplant en die sloegen aan. elke dag werden ze hoger en hoger, tot ik mij vandaag realiseerde dat ik ze zo groot nooit heelhuids naar de tuin kan vervoeren. Deze heb ik dus in de achtertuin gezet en neem me voor nieuwe direct ter plaatse in de grond te stoppen.

woensdag 15 mei 2013

Een bloem in de rabarber


Er zit een hele grote knop in mijn rabarberplant. Dat heb ik eigenlijk nog nooit gezien, maar dat zegt niet alles want zo groot is mijn kennis en ervaring nou ook weer niet. Ik heb wel gezien dat de rabarberplanten bij andere tuinders geen bloemknoppen hebben.
Denkend aan het verhaal over mannelijke uien waar een prachtige bloem in komt, maar oneetbaar zijn, vraag ik mij af of dit ook gevolgen heeft voor de rabarber om te eten. Op de blog van Zilte Zee heb ik namelijk een heerlijk recept gezien voor rabarbertaart! (http://www.ziltezee.com/2013/04/het-einde-van-de-cupcakes.html)

zondag 12 mei 2013

Vervolg op mijn strijd...


Ik maakte mij zorgen om mijn net aangeplante uienveldje. Overal zag ik namelijk groene sprieten omhoog komen; het teken dat kweekgras er nog vrolijk aan het groeien was. En als het nu al zichtbaar aanwezig is, hoe zou het veldje er dan over een maand of twee uitzien????
Ergens, vroeg in de ochtend, mijmerend in bed, heb ik toen een grote beslissing genomen.... het uienveld moest overnieuw om te voorkomen dat het straks helemaal een puinhoop is.
De uien heb ik voorzichtig verwijderd en van Kees de Boon (http://deboon.blogspot.nl/) kreeg ik de tip om de grond met een drietand om te woelen en het losse spul dan aan te harken. en het werkt geweldig, in ieder geval veel beter dan mijn eigen handschepje/omwoel techniek. Een flink metertje tuin leverde mij een emmer vol met wortels op. Nu maar hopen dat het voor dit jaar afdoende is. De uien staan er inmiddels weer in.

dinsdag 7 mei 2013

Borage


Tante Lydie woonde in Duitsland, vlakbij Frankfuht am Mein en als kind gingen we elk jaar tijdens de zomervakantie, als we onderweg waren naar Oostenrijk of Zwitserland, bij haar langs.
Bij haar langs gaan was altijd een hele belevenis en allerlei goede herinneringen komen in mij op over de binnenplaats, de honden, de kippen, Unkel Wilhelm, kersenbomen maar vooral aan eten. Veel en heerlijk eten vooral haar sla was altijd een groot succes. Daarin zat een geheim ingrediënt wat wij niet kende: borage of komkommerkruid. Later toen wij wel in het bezit waren van een plantje werd 'sla van Tante Lydie' een gevleugelde uitspraak.
Het is werkelijk betoverend; snij 2 blaadjes fijn en meng door de dressing. Sla. altijd al lekker, wordt een feestmaal! En als de plant bloeit komen er hele mooie blauwe bloemetjes aan die ook eetbaar zijn en heel decoratief. Ik kan het iedereen aanraden!!!


zondag 5 mei 2013

Hoe onthou je wat je gezaaid hebt.


In de kweektunnel zijn de eerste groene puntjes zichtbaar!!!
Net als vorig jaar heb ik al helemaal geen idee meer wat ik op die plaats gezaaid heb. Ik weet het wel zo ongeveer. Het kan postelein zijn, of raapstelen of rucola of... Maar daar heb ik mijn les uit getrokken. Dit jaar heb ik een keurig overzicht gemaakt in Excel. In mijn tuin heb ik er niets aan maar ik ben in staat om thuis na te zoeken welk plantje aan het ontspruiten is.
Mijn buurman vertelde me dat hij nu na 4 jaren aanmodderen met stokjes en briefjes,  hij ook een systeem uitgedacht heeft. Bij het zaaigoed doet hij een bamboestokje in de grond met daaraan een houten knijper waar opgeschreven staat wat er moet gaan groeien. Zou dit werken..... ik ga het in de gaten houden.

donderdag 2 mei 2013

Veldsla/basilicum stampot


Laatst zag ik in de Allerhande een recept staan voor rucolastamppot. Het gebeurt me niet vaak bij het lezen van een supermarktblad (maar ik kan het toch niet laten om ze allemaal door te nemen) dat ik bij het lezen van het recept al enthousiast ben en het binnen de kortste keren uit probeer.
Dat had ik bij dit recept wel. Bovendien zit er een courgette in verwerkt en als je al eerder een courgette plant hebt gehad, dan weet je dat elk mogelijk recept waar een courgette in verwerkt wordt welkom is door de overvloedige oogst per plant. De versie met rucola vonden wij iets te 'wreed'. Ik heb het nog eens geprobeerd met veldsla en die vonden wij erg lekker. Maar ik heb ook andere slasoorten gezaaid die niet zo pittig zijn als de rucola. Volgens mij geven die ook een heel lekkere smaakcombinatie.
O ja, ik had geen courgette in huis (en het was Koninginnedag en geen supermarkt/groenteboer was hier open) dus toen heb ik champignons gebruikt. Het kan...., maar courgette vind ik lekkerder.

Veldsla/basilicum stamppot

1 kg aardappelen iets kruimig                  
  • 1 courgette                  
  • 1 el olijfolie                   
  • 50 g pijnboompitten                  
  • 150 ml magere melk                  
  • 1 zak veldsla     
  • 1/2 bakje cherrytomaten , gehalveerd +
  • 1 bakje basilicum (15 g), in reepjes +
  • 50 g geraspte kaas

    1. Schil de aardappelen en kook ze in water met zout in 20 min. gaar.
    2. Snijd ondertussen de courgette in de lengte in vieren. Verwijder de zaadlijsten en snijd het vruchtvlees in stukjes. Verhit de olie in een wok en roerbak de courgette 3 min. Breng op smaak met peper en zout. Rooster de pijnboompitten in een koekenpan zonder olie of boter 2 min. Laat afkoelen op een bord.
    3. Stamp de aardappelen fijn met de pureestamper. Verwarm de melk in een steelpan en voeg samen met de courgette, (gewassen) veldsla en tomaten toe. Warm nog 3 min. door. Meng het basilicum en de kaas erdoor. Breng op smaak met peper en zout. Bestrooi met de pijnboompitten.

    dinsdag 30 april 2013

    I am not alone


    Een paar dagen geleden had ik al het gevoel dat ik de grond op sommige stukken veel te makkelijk kon omwoelen. Deed ik het toen nog af met 'gaten van wortels' , ik weet inmiddels beter...dit is toch echt het werk van een levend wezen. Ook aan de zijkant van mijn kweektunnel zitten twee gaten in de grond, zoals konijnen vaak maken, alleen zonder de konijnenkeutels die er ook altijd veelvuldig bij in de buurt leggen (ik heb drie van die langoren in de tuin gehad, over konijnen weet ik veel). Maar wat is het dan wel?? Ik krijg al visioenen van een rat met een hele lange glibberige staart en 2 grote voortanden. Mijn zoon heeft het vandaag ook eens bekeken en is gelukkig tot de conclusie gekomen dat het gat te klein is voor een rat. Pfffffiew. Vooralsnog heb ik het gewoon maar laten zitten en met het spitten ben ik er maar een beetje uit de buurt gebleven. Beest blij en ik blij.


    zaterdag 27 april 2013

    Kweektunnel


    Ik ben nog niet klaar met omspitten, als ik positief wil blijven dan zeg ik: 'het vordert'. Maar ondertussen ben ik op de stukjes die wel al klaar zijn begonnen met poten en zaaien. Dat vind ik de veel leukere kant van het hebben van een tuintje en bovendien kan het wel juni zijn voor ik alles klaar heb.
    Dus ik heb er plantuitjes (boven op de grond zetten en even stevig aandraaien) en aardappels(met de ogen naar beneden) gepoot, Vorig jaar had ik Frieslanders. Die hadden ze niet bij de Welkoop dus dit jaar worden het Donald's Het deed mij denken aan Donald Duck en daarom heb ik ze meegenomen maar nu ik dit opschrijf krijg ik ook associaties met een verschrikkelijke hamburgerketen.
    Last but not least heb ik voor het eerst een kweektunnel opgezet. Het was even hannesen met pvc buizen en grote stukken plastic maar hij staat er nu dan toch. Ik heb er diverse slasoorten, postelein, raapstelen en rode biet in gezaaid en daarna het plastic goed strak getrokken en de randen verzwaard met modder (tip van een medetuinder). Ik ben heel benieuwd....

    maandag 22 april 2013

    Mijn aart(d)svijand


    Vorig jaar is mijn tuintje gefreesd Mede tuinders die mij zagen ploeteren, boden aan mijn lapje grond onder handen te nemen met een soort veredelde grasmaaier die ongeveer het zelfde doet alleen dan in de grond. Hij woelt de hele grond om en al het aanwezige onkruid wordt verhakseld
    Het resultaat: een prachtige zwarte en losse grond. Maar dit jaar heb ik gemerkt dat dat wel een korte termijn gedachte is, want mijn tuin staat vol met kweek. En wat is het probleem met kweekgras? Nou, dat elk stukje wortel in staat is om opnieuw uit te groeien tot een nieuw stuk gras. Dus als je een tuin met veel kweek freest dan snij je alle wortels aan gort en woel je om. De perfecte basis om het jaar daarop de tuin helemaal over te nemen. Nou, daar probeer ik een stokje voor te steken. Ik woel de grond handmatig om en vervolgens loop ik de grond na op stengels; er zijn er echt heel erg veel...het gaat niet hard, dat omploegen.

    zondag 21 april 2013

    Vreselijke knagers???



    Fanatiek ben ik begonnen aan mijn inhaalslag. Maar het gaat niet hard. Ik krijg die schep niet goed de grond in, hoe hard ik er ook op loop te stampen. Zou je net als bij messen ook botte scheppen hebben? Daarnaar moet ik toch eens informeren. Maar ik ben hier wat terughoudend in. Als de mannetjes doorhebben dat ik niet kan spitten, zijn ze gek genoeg om mijn tuin te gaan doen en dat zou ik toch wat te gek vinden.
    In plaats van spitten, woel ik dus de grond om met een handschepje en een harkje, lekker aards op mijn knieën met mijn handen in de modder. Zo was ik van de week bezig en toen ontdekte ik gaten in de grond. Oh ... dacht ik. Familie knaag heeft zich gesetteld in mijn strookje grond ten midden van allerlei overheerlijk voedsel. Wat moet ik hier nu mee???? Gelukkig kwam niet lang daarna het normale denkvermogen weer terug. Ik had net de laatste stronken boerenkool verwijderd en de wortels daarvan laten een heel gangenstelsel achter...pffffieuw!!!


    zondag 14 april 2013

    Nieuw seizoen!


    Eindelijk is de kou uit lucht en grond. Alle redenen die ik de afgelopen tijd had om niet naar de tuin te gaan zijn verdwenen en er bekruipt  me een gevoel van 'als je nu niet gaat.....'
    Maar ik ben nu meer op mijn hoede, de beetje naïeve luchtigheid waarmee ik vorig jaar begon heeft nu plaats gemaakt voor herinneringen aan spierpijn, klei en heel veel onkruid.
    Dus licht bevreesd maar toch ook wel nieuwsgierig kom ik vanmiddag het complex op lopen. Er zijn veel mensen in de weer met spitten en bemesten en ik word hartelijk begroet. De buurman vroeg zich al af waar ik bleef....  jeetje... Maar als ik even om me heen kijk, wordt het me duidelijk waarom mijn afwezigheid tot nu toe opgevallen is. Tussen alle stukjes zwart en aangeharkte grond is er nog een zooitje:...die van mij!