Het overheerlijke zonnetje van de afgelopen dagen heeft me geleerd dat tuinieren, naast het spitten en onkruid verwijderen, uit nog een behoorlijk zwaar en lastige taak bestaat (lastig geldt vooral voor ons complex) want het droge weer maakt van de klei een soort rotsstenen, keihard. En daar tussen staan die moedige plantjes die heel hard water nodig hebben om hiertegen weerstand te kunnen bieden.
Water geven dus.
Overal in Nederland komt water gewoon uit de kraan behalve op ons complex. Back to nature zou je populistisch kunnen zeggen ofwel met een emmer en een touw het water uit de sloot halen. Vandaag heb ik van mijn buurman (die van de pompoenplantjes) geleerd hoe je dat het best kunt doen. Het touw in je linkerhand houden, helemaal aan het eind. Het hengsel van de emmer vastpakken en met een klein boogje het van je af gooien zodat hij bijna op de kop het water raakt. En dan omhoog halen. Wel zorgen dat het touw in het midden van het hengsel zit anders gaat de emmer scheef en loopt het water er alsnog uit.
En, ik moet zeggen, het werkt alleen moet ik nog wel een beetje oefenen al ben ik wel blij dat ik niet zelf in de sloot beland ben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten